به عكس فوق دقت كنيد ، به محل شهادت آنها دقت كنيد ، كهريزك ، اميرآباد ، ميدان آزادي ، تقاطع سلسبيل -رودكي ، كوي دانشگاه ، خيابان محمد علي جناح ، مقابل مسجد لولاگر، ميدان بهارستان ، خيابان جمهوري ، ميدان انقلاب و .... توجه كنيد اين مناطقي كه در آنها عزيزانمان به شهادت رسيده اند مناطق عملياتي و يا نقطه صفر مرزي به شهادت نرسيده اند ، اين عزيزان و بسياري ديگر از عزيزانمان در مركز شهر و در پايتختي كه مدعي ام القراي جهان اسلام بودن را دارد به خاك خود كشيده شده اند هنگامي كه اينگونه عزيزانمان در قلب شهر تهران توسط حكومت اسلامي كشته ميشوند چه انتظاري ميرود كه در ديگر شهرها چه جناياتي توسط حكومت رخ نداده باشد مردم خونگرم و عزيز ديگر شهر ها نيز همچون تهراني ها در شهرهاي خود و در ميادين اصلي شهر به شهادت رسيده اند راستي آيا ميداني شهيد همت در كجا به شهادت رسيد ؟ محل شهادت شهيد باكري را ميدانيد ؟ محل شهادت شهيد باقري را ميدانيد ؟ شهيد محمد غفاري ؟ شهيد صابونچي ؟ و... اين عزيزان در مناطقي همچون فاو ، شرق دجله ، جزيره مجنون ، بانه و ... بوده است در مناطقي همچون صفر مرزي و يا خارج از كشور اما عزيزان يادشده در عكس فوق نه در فرسنگها دورتر از شهر و ديار بلكه در خيابانهاي پايتخت ايران به شهادت رسيده اند ، ياد خرمشهر افتادم ، در خرمشهر هنگامي كه عراقي ها به شهر حمله كردند ، همه از كوچك و بزرگ به خرمشهر رفتيم تا از مردم مان از كشورمان از ميهنمان دفاع كنيم يك دل بوديم و يك زبان در خياباها بسياري از هم ميهنانمان شهيد شدند اما دم نزديم و تنها اشك ريختيم كه عزيزانما در راه دفاع از ميهن توسط بيگانه گان كشته شده اند ، اما براستي اين عزيزان نام آورده شده در تصوير فوق و بسياري ديگر كه در اين تصاوير نيستند به دست چه كساني كشته شده اند ؟ بيگانگان ؟ در مناطق جنگي ؟ چه كسي ميتواند پاسخ اين سوال را يدهد ؟؟؟ شك ندارم كه اگر شهيد همت زنده بود خون گريه ميكرد از كشته شدن هم ميهنانش ، پيراهن از تن ميدريد شهيد باكري از به خون غلطيده شدن هم ميهنانش ، شهيد باقري براي نجات جان دوستان هم قطاري اش خود را روي نارنجك انداخت ،چون تاب شهيد شدن هم ميهنانش را نداشت خود شهيد شد تا ديگران زنده بمانند اما حكومت اسلامي با چهره اي به ظاهر خندان تهران را با منطقه جنگي يكي كرد خون ريخت و قهقه زد ، آيا براي اين كشتار پا...
۱۳۸۸/۰۹/۱۴
آقايان ، تهران منطقه صفر مرزي نيست
به عكس فوق دقت كنيد ، به محل شهادت آنها دقت كنيد ، كهريزك ، اميرآباد ، ميدان آزادي ، تقاطع سلسبيل -رودكي ، كوي دانشگاه ، خيابان محمد علي جناح ، مقابل مسجد لولاگر، ميدان بهارستان ، خيابان جمهوري ، ميدان انقلاب و .... توجه كنيد اين مناطقي كه در آنها عزيزانمان به شهادت رسيده اند مناطق عملياتي و يا نقطه صفر مرزي به شهادت نرسيده اند ، اين عزيزان و بسياري ديگر از عزيزانمان در مركز شهر و در پايتختي كه مدعي ام القراي جهان اسلام بودن را دارد به خاك خود كشيده شده اند هنگامي كه اينگونه عزيزانمان در قلب شهر تهران توسط حكومت اسلامي كشته ميشوند چه انتظاري ميرود كه در ديگر شهرها چه جناياتي توسط حكومت رخ نداده باشد مردم خونگرم و عزيز ديگر شهر ها نيز همچون تهراني ها در شهرهاي خود و در ميادين اصلي شهر به شهادت رسيده اند راستي آيا ميداني شهيد همت در كجا به شهادت رسيد ؟ محل شهادت شهيد باكري را ميدانيد ؟ محل شهادت شهيد باقري را ميدانيد ؟ شهيد محمد غفاري ؟ شهيد صابونچي ؟ و... اين عزيزان در مناطقي همچون فاو ، شرق دجله ، جزيره مجنون ، بانه و ... بوده است در مناطقي همچون صفر مرزي و يا خارج از كشور اما عزيزان يادشده در عكس فوق نه در فرسنگها دورتر از شهر و ديار بلكه در خيابانهاي پايتخت ايران به شهادت رسيده اند ، ياد خرمشهر افتادم ، در خرمشهر هنگامي كه عراقي ها به شهر حمله كردند ، همه از كوچك و بزرگ به خرمشهر رفتيم تا از مردم مان از كشورمان از ميهنمان دفاع كنيم يك دل بوديم و يك زبان در خياباها بسياري از هم ميهنانمان شهيد شدند اما دم نزديم و تنها اشك ريختيم كه عزيزانما در راه دفاع از ميهن توسط بيگانه گان كشته شده اند ، اما براستي اين عزيزان نام آورده شده در تصوير فوق و بسياري ديگر كه در اين تصاوير نيستند به دست چه كساني كشته شده اند ؟ بيگانگان ؟ در مناطق جنگي ؟ چه كسي ميتواند پاسخ اين سوال را يدهد ؟؟؟ شك ندارم كه اگر شهيد همت زنده بود خون گريه ميكرد از كشته شدن هم ميهنانش ، پيراهن از تن ميدريد شهيد باكري از به خون غلطيده شدن هم ميهنانش ، شهيد باقري براي نجات جان دوستان هم قطاري اش خود را روي نارنجك انداخت ،چون تاب شهيد شدن هم ميهنانش را نداشت خود شهيد شد تا ديگران زنده بمانند اما حكومت اسلامي با چهره اي به ظاهر خندان تهران را با منطقه جنگي يكي كرد خون ريخت و قهقه زد ، آيا براي اين كشتار پا...
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر