۱۳۸۹/۱۰/۲۰

تيغ تيز حكومت اسلامي به كدام سو نشانه رفته است ؟

http://www.rahana.org/wp-content/uploads/2010/11/a884b2d88acf36caf2ad61ca2621c67d3.jpg
حكومت اسلامي براي بقاي خود هر دم راهي را بر ميگزيند و اينبار چاره را در توليد فله اي احكام زندان و تعزيرات حكومتي براي آزادانديشان و دگر انديشان در نظر گرفته است به اين اخبار توجه كنيد :

دادگاه تجدید نظر شیوا نظر آهاری را به چهار سال زندان و 74 ضربه شلاق محکوم کرد

به گزارش میزان خبر، حکم ده سال حبس تعزیری و ده سال محرومیت از فعالیت در احزاب، رسانه ها و فضای مجازی عماد بهاور در دادگاه تجدید نظر دادگاه انقلاب تایید شد

محکومیت مهدی قلی زاده اقدم، عضو شاخه جوانان نهضت آزادی، به شش سال حبس تعزیری

محکومیت سید امیر خرم به هفت سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق

محکومیت خانم دکتر سارا توسلی به شش سال زندان و ۷۴ ضربه شلاق

مهندس فرید طاهری به سه سال حبس محکوم شد

امیرحسین کاظمی به 3 سال حبس تعزیزی محکوم شد

اجرای محکومیت دو سال زندان لیلا توسلي (شاهد واقعه زير گرفتن مردم در روز عاشورا توسط حكومت اسلامي)

محکومیت نسرین ستوده به ۱۱ سال زندان و احضار همسرش به دادسرای اوین

اينها همه در شرايطي اعلام شد كه چندي پيش حكومت اسلامي ، با اكثريت قاطع نمايندگان سازمان ملل به تصويب رسيد. و آمريكا هم از آن حمايت كرد. براستي اين حكومت روي به كدامين سوي ميرد؟ اينها در شرايطي عنوان ميشود كه آيت الله هاشمي رفسنجاني نيز طي نامه اي كه در وبسايت شخصي اش منتشر كرده است از سران حكومت به عنوان مارهاي افسرده ياد كرده است .
اما از طرفي ديگر رهبر حكومت اسلامي آيت الله علي خامنه اي براي چندمين بار به قم رفت تا مگر بتواند دل علماي قم را به دست آورد كه بزرگ ايشان آيت الله وحيد خراساني است كه از قضا پدر همسر رئيس قوه قضائيه نيز مي باشد را هم بدست آورد. اما گويا چندان توفيقي حاصل نشده است. گفته ميشود رهبر ايران براي اينكه حمايت اين مرجع بزرگ مستقر در قم را بدست آورد مسند قوه قضائيه را به ايت الله لاريجاني داده بود اما گويا موفق نشده عليرغم اين باج حمايتي حاصل كند. و باز هم قم را دست خالي به سمت تهران روانه گشت.
همچنين شنيده ها حكايت از آن دارد كه همين علماي قم و البته مشهد به شدت از آيت الله هاشمي رفسنجاني حمايت نموده اند و حتي حاضر هستند كه براي مسند رهبري ايشان فتوي هم بدهند. در اين راه پول و ثروت واعظ طبسي نيز در نظر گرفته شده است.
با توجه با مسايل عنوان شده و اينكه اختلاف در ميان حكومت بلا گرفته است ايا ميتوان چنين عنوان نمود كه حكومت براي كمرنگ كردن دامنه اختلاف ميان خودي ها دست به ايجاد يك فضاي نا امن نموده است تا اولا افكا ررا به سمت ديگر سوق دهد و از طرفي تيغ تيز قدرت خويش را به مخالفان درون دايره خودي نيز نشان دهد ؟
به گمان ميتوان در روزهاي آتي اصل ماجرا را فهميد.


هیچ نظری موجود نیست: